MEDITATIE

Gedenken in de strijd
Ik zal de daden van de HEERE gedenken, ja, ik zal denken aan Uw wonderen van oudsher
(Psalm 77:12)

Waar gaat het naartoe met deze wereld? Waar is God nu ik Hem zo hard nodig heb? Bestaat God eigenlijk wel? Misschien zijn dit soort vragen voor jou herkenbaar. Het kunnen vragen zijn die je in beslag nemen en waar je niet zomaar uitkomt.
In Psalm 77 ontmoeten we Asaf en één ding is zeker: ook hij worstelt met dit soort vragen. Wie is hij eigenlijk? Volgens 1 Kronieken 6:39 is hij een van de vooraanstaande zangers in de tempel. Hij houdt daar de lof op God gaande! Je zou dan denken dat het een over en weer moet zijn tussen hem en de HEERE en dat hij altijd vol van Hem is.
Maar toch… In Psalm 77 horen we geen halleluja; de blijde klanken zijn verstomd. De achtergrond van Asafs worsteling is vanuit de Psalm niet met zekerheid te zeggen. Wel lezen we van de vragen die in zijn hart opkomen: ‘Zou de Heere dan in alle eeuwigheid verstoten?’ ‘Heeft God vergeten genadig te zijn?’ (vs.8-9) Het zijn diepe vragen die hem al langer bezighouden. Uit vers 4 blijkt zelfs dat de gedachte aan God hem doet ‘kermen’. Blijkbaar kan dat dus. Het denken aan God kan de worsteling soms juist groter en pijnlijker maken. Misschien is het wel herkenbaar in je eigen leven.
De diepste worsteling van Asaf wordt zichtbaar in vers 11. Hij heeft het idee dat Gods rechterhand verandert. Die krachtige rechterhand van God die altijd redding en uitkomst had gegeven. Wat is er nu nog van zichtbaar? Er is volkomen duisternis. Is God nog wel zoals Hij altijd was? Is Hij nog wel Degene op Wie we kunnen hopen? Het brengt Asaf in totale vertwijfeling.
Toch eindigt hij daar niet. Nee, hij richt zich juist opnieuw tot de HEERE, nadat hij al zijn worstelingen en twijfels bij Hem heeft gebracht. Hij gaat de daden van de HEERE gedenken en brengt ze in gebed bij Hem. Hij houdt God voor Wie Hij in het verleden was. In het bijzonder denkt hij daarbij aan de uittocht van Israël uit Egypte. Zo was God! Hij maakte een weg waar geen weg was. Het lijkt wat vreemd dat Asaf denkt aan hoe God in het verleden was, omdat we eerder lazen dat hij daar juist mee worstelde. Toch doet hij het, dwars tegen de vragen in.
Dit kan ons ook richting geven als het donker geworden is in ons leven en we worstelen met diepe vragen. We mogen de daden van de HEERE gedenken. Zijn daarmee dan alle vragen direct weg en breekt meteen het licht weer door? Lang niet altijd. Bij Asaf lezen we bijvoorbeeld niet dat zijn vragen meteen weg zijn. Maar het kan wel een manier zijn om je vast te klampen aan God en Zijn beloften, zelfs al voel je er niks van en begrijp je Hem niet.
Juist met Pasen mochten we gedenken wat Christus gedaan heeft op Golgotha en hoe Hij opstond uit de dood. Daarin wordt zichtbaar: er is niemand die ons meer liefheeft dan Jezus Christus (NGB.26). We mogen met al onze worstelingen en vragen tot Hem vluchten, altijd. Hij wil ons anker zijn in de storm.

Pim van Rijn

MEDITATIES:
Meditatie-20240528
Meditatie-20250325
Meditatie-20250225
Meditatie-20250128
Meditatie-20250102
Meditatie-20241126
Meditatie-20241029
Meditatie-20240924
Meditatie-20240827
Meditatie-20240625
Meditatie-20240528
Meditatie-20240430
Meditatie-20240326
Meditatie-20240227
Meditatie-20240130
Meditatie-20231228
Meditatie-20231128
Meditatie-20231031
Meditatie-20230926
Meditatie-20230829
Meditatie-20230725
meditatie-20230627
Meditatie 20230530
Meditatie-20230425
Meditatie 20230328
Meditatie 20230301
Meditatie 20230106
Meditatie-20221216
Meditatie 20221118